Over Mij
Over Quirina Santing-Kamoen
Fotografie
In de jaren 90 ben ik begonnen met een analoge spiegelreflexcamera en fotografeerde ik alleen in de automatische stand. Ik bezocht regelmatig Noorder Dierenpark Emmen om dieren te fotograferen, maar ook tijdens bijzondere gelegenheden, familiebezoeken en vakanties. De camera ging altijd met me mee en ik legde vooral de momenten vast die ik beleefde of de omgeving waarin ik me bevond.
In 2017 begon ik me serieus te verdiepen in fotografie en stapte ik af van de automatische stand. Al snel ontdekte ik dat landschappen, natuur, dieren en stadsgezichten mijn favoriete onderwerpen waren om te fotograferen. Ik heb me dan ook echt verdiept in deze onderwerpen, maar vind het ook leuk om af en toe buiten mijn comfortzone te treden.
Tekenen en Schilderen
Rond mijn 22e begon ik met het maken van abstracte kunst. Na het overlijden van mijn vader in 2006 raakte ik echter nooit meer een penseel aan. Uiteindelijk heb ik alles weggedaan, omdat ik dacht dat mijn passie voorgoed verdwenen was. Maar in 2022 begon het toch weer te kriebelen om te gaan schilderen. En in 2023 heb ik na 17 jaar weer de draad van tekenen en schilderen opgepakt.
Het voelt een beetje alsof ik het wiel opnieuw aan het uitvinden ben en weer op het niveau van beginners begin. Naast abstracte kunst wil ik ook andere onderwerpen gaan verkennen, maar hoe dit vorm gaat krijgen, is voor mij nog een groot vraagteken. Desondanks kijk ik er erg naar uit om na jaren deze hobby weer op te pakken en vind ik het leuk om mijn ontwikkelingen vanaf het begin te delen. Iedereen begint ergens, maar dit wordt zelden door iemand gedeeld.
Life
In 2022 kreeg ik de diagnose fibromyalgie, wat voor mij als een opluchting kwam na een lang traject met artsen. Eindelijk wist ik wat er met mij aan de hand was. Ik had echter niet verwacht dat er geen medicatie beschikbaar was en ben begonnen met revalideren. Tot nu toe heeft dit nog niet veel geholpen en heeft het mijn leven aardig op zijn kop gezet. Desondanks heeft deze ziekte me ook veel doen realiseren en heeft het me geholpen om mezelf echt te leren kennen.
Ik ben een introvert persoon en hou niet van grote groepen. Ik vind het fijn om dingen alleen te doen of samen met mijn man te ondernemen. Dat betekent niet dat ik verlegen ben, maar eerder dat ik me terugtrek als ik in een groep mensen ben. Ook heb ik mijn levensstijl veranderd naar een minimalistisch en eenvoudig leven, wat veel beter bij me past, aangezien ik zo ben opgegroeid.
Wanneer ik niet bezig ben met fotograferen, tekenen of schilderen, breng ik graag tijd door met mijn gezin, familie en goede vrienden. Ik hou van reizen, lekker eten, films en series kijken, en nog veel meer.
Harry Kamoen was mijn vader, geboren op 17 november 1921 in Amsterdam en overleden op 2 januari 2006 in Hulst. Hij was kunstenaar van beroep en heeft succesvol zijn kunstacademie afgerond. Daarnaast was hij ook historicus en mediahistoricus, een vakgebied dat hij tot aan zijn laatste dag heeft uitgeoefend.
Mijn vader heeft een kleurrijk leven geleid en heeft vele interviews gegeven in diverse dagbladen. Ik vind het leuk om deze verhalen te delen, omdat hij zijn tijd ver vooruit was, en het jammer vind dat deze artikelen nu alleen maar in mijn kast liggen.